Ο Ντουέιν Έντι (Duane Eddy) θεωρείται από τους πιο επιδραστικούς και δημοφιλείς κιθαρίστες του πρώιμου ροκ εντ ρολ, με 15 επιτυχίες στο Top 40 μεταξύ 1958 και 1963. Θα μείνει στην ιστορία της ροκ μουσικής για τον ήχο «twang», το αντηχητικό μελωδικά ριφ που δημιούργησε από τις μπάσες χορδές της ηλεκτρικής κιθάρας.
Ο Ντουέιν Έντι γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1938 στο Κόρνινγκ της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Έχοντας αρχίσει να παίζει κιθάρα σε ηλικία πέντε ετών, εγκατέλειψε το λύκειο για ν’ ασχοληθεί με τη μουσική. Τον ανακάλυψε ο Λι Χέιζλγουντ, ένας ντι-τζέι από το Φίνιξ της Αριζόνα, ο οποίος ήταν από τους πρωτοπόρους στη χρήση της αντήχησης (echo) στη ροκ μουσική. Υπό την καθοδήγηση του ο Ντουέιν Έντι ανέπτυξε τον απλό αλλά υποβλητικό ήχο (twang) που επηρεάστηκε από το κιθαριστικό στιλ του Τσετ Άτκινς.
Μαζί ηχογράφησαν μια μακρά σειρά ορχηστρικών επιτυχιών, ξεκινώντας με το «Rebel-Rouser» (1958), το οποίο, όπως και πολλές από αυτές τις επιτυχίες είχε το κορναριστό τενόρο σαξόφωνο του Στιβ Ντάγκλας. Από τις άλλες επιτυχίες του Ντουέιν Έντι ξεχωρίζουν τα κομμάτια «Ramrod», «The Lonely One», «Peter Gunn» και το θέμα της νεανικής ταινίας του Πολ Γουέντκος «Because They're Young» (1960), στο οποίο ο χαρακτηριστικός ήχος του είχε μαλακώσει με τη χρήση εγχόρδων.
Αν και η δημοτικότητά του μειώθηκε δραματικά από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, το παίξιμο του Ντουέιν Έντι επηρέασε μια πλειάδα κιθαριστών, όπως ο Χανκ Μάρβιν των Shadows, ο Τζορτζ Χάρισον, ο Μπρους Σπρίνγκστιν, o Τζον Φόγκερτι, ο Άντριαν Μπίλιου και ο Μαρκ Νόπφλερ. Το 1994 εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame.
Ο Ντουέιν Έντι πέθανε στις 30 Απριλίου 2024 στο Φράνκλιν του Τενεσί, σε ηλικία 86 ετών.