Η γερμανική εισβολή στη Δανία

Στις 9 Απριλίου 1940, ο γερμανικός στρατός διέβη τα σύνορα της Δανίας από ξηρά, θάλασσα και αέρα, στο πλαίσιο της Επιχείρησης Άσκηση στον ποταμό Βέζερ (Unternehmen Weserübung), παρότι η χώρα είχε κηρύξει ουδετερότητα από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1939.

Το σχέδιο του Χίτλερ ήταν να καταλάβει τη Δανία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και να τη χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο για την κατάληψη της Νορβηγίας. Η εκστρατεία διήρκεσε περίπου 6 ώρες και ήταν η συντομότερη επιχείρηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Μετά τη γρήγορη συνθηκολόγησή της, οι Γερμανοί κατακτητές της φέρθηκαν με επιείκεια. Η Δανία παρέμεινε τυπικά κυρίαρχο κράτος, διαφέροντας από τις άλλες κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης. O βασιλιάς Χριστιανός Ι’ παρέμεινε στη χώρα και σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού από τα μεγαλύτερα κόμματα της χώρας.

Με την πάροδο του χρόνου αναπτύχθηκε ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης, που άρχισε να γιγαντώνεται με τις στρατιωτικές ήττες των Γερμανών στα διάφορα πολεμικά μέτωπα της Ευρώπης. Η δυσαρέσκεια που προκαλούσε η έλλειψη τροφίμων και η άνοδος του πληθωρισμού οδήγησαν σε μία σειρά από απεργίες το καλοκαίρι του 1943, που στράφηκαν κατά των Γερμανών.

Όταν η κυβέρνηση αρνήθηκε να θεσπίσει την ποινή του θανάτου για τα σαμποτάζ, να χρησιμοποιήσει βία κατά των απεργών και να επιτρέψει τους διωγμούς των Εβραίων, οι Γερμανοί κήρυξαν τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ανέλαβαν τον πολιτικό έλεγχο στις 29 Αυγούστου 1943. Ήδη το αντιστασιακό κίνημα είχε καταφέρει να διεκπεραιώσει σχεδόν όλους τους Εβραίους της Δανίας στην ουδέτερη Σουηδία.

Η κατοχή της Δανίας έληξε στις 5 Μαΐου 1945, όταν οι γερμανικές δυνάμεις αποσύρθηκαν μετά την παράδοσή τους στους Συμμάχους.

Οι Δανοί κάθε χρόνο στις 9 Απριλίου θυμούνται την αποφράδα ημέρα του 1940. Οι σημαίες στα δημόσια κτίρια της Δανίας κυματίζουν μεσίστιες λόγω πένθους. Ακριβώς στις 12 το μεσημέρι, οι σημαίες ανεβαίνουν και πάλι στην κορυφή του ιστού για να δείξουν ότι η Δανία είναι από τότε μια ελεύθερη χώρα.