Το Βραβείο Πρίτζκερ (Pritzker Prize) είναι ένα διεθνές βραβείο που απονέμεται κάθε χρόνο από το 1979 σε ένα εν ζωή αρχιτέκτονα για την εξέχουσα συνεισφορά του στην αρχιτεκτονική. Είναι το σημαντικότερο βραβείο που μπορεί να λάβει ένας αρχιτέκτονας και πολλοί το χαρακτηρίζουν ως το Νόμπελ της Αρχιτεκτονικής.
Το βραβείο αθλοθετήθηκε από τον αμερικανό επιχειρηματία Τζέι Πρίτζκερ (1922-1999), συνιδρυτή της πολυεθνικής αλυσίδας ξενοδοχείων Hyatt, και τη σύζυγό του Σίντι. Ο νικητής του βραβείου επιλέγεται από μία ανεξάρτητη επιτροπή, αποτελούμενη από κριτικούς αρχιτεκτονικής, αρχιτέκτονες, ιστορικούς της τέχνης και πάτρωνες των τεχνών.
Οποιοσδήποτε αρχιτέκτονας μπορεί να προτείνει έναν υποψήφιο για το βραβείο στην κριτική επιτροπή, αλλά συνήθως λαμβάνονται υπόψη οι προτάσεις που γίνονται από κριτικούς, ακαδημαϊκούς, εξέχοντες αρχιτέκτονες και επαγγελματίες συναφών κλάδων και από τα μέλη της κριτικής επιτροπής. Στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβούλευσης, που λαμβάνει χώρα στις αρχές του έτους, μέλη της κριτικής επιτροπής επισκέπτονται κτίρια των υποψηφίων προς βράβευση για να σχηματίσουν άποψη για το έργο τους.
Ο νικητής του βραβείου λαμβάνει ένα χάλκινο αναμνηστικό μετάλλιο (μέχρι το 1987 ένα γλυπτό του Χένρι Μουρ), που συνοδεύεται από μία επιταγή 100.000 δολαρίων. Το βραβείο απονέμεται σε ειδική τελετή, συνήθως τον Μάιο κάθε έτους, που λαμβάνει χώρα σ’ έναν αρχιτεκτονικά σημαντικό χώρο. To πρώτο βραβείο Πρίτζκερ απονεμήθηκε στις 12 Ιουνίου 1979 στον αμερικανό αρχιτέκτονα Φίλιπ Τζόνσον στο μουσείο του Νταμπάρτον Όουκς της Ουάσινγκτον, που ο ίδιος είχε σχεδιάσει.
Μόνο σε έξι περιπτώσεις επιλέχθηκαν περισσότεροι νικητές σε μία χρονιά: Το 1988 (για τον εορτασμό της 10ης επετείου του βραβείου) και το 2001, το 2010, το 2017, το 2020 και το 2021 (για την αναγνώριση και των εταίρων ενός αρχιτεκτονικού γραφείου).
Τη μερίδα του λέοντος των Πρίτζκερ έχουν λάβει αρχιτέκτονες από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιαπωνία.
Το 2023, το Πρίτζκερ απονεμήθηκε στον βρετανό αρχιτέκτονα Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ, που έχει αναλάβει η σχεδίαση της επέκτασης και αναβάθμισης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας.
Οι Βραβευθέντες
| Έτος | Όνομα | Χώρα |
|---|---|---|
| 1979 | Φίλιπ Τζόνσον (1906-2005) |  ΗΠΑ |
| 1980 | Λούις Μπαραγάν (1902-1988) |  Μεξικό |
| 1981 | Τζέιμς Στέρλινγκ (1926-1992) |  Μ. Βρετανία |
| 1982 | Κέβιν Ρος (1922-2019) | ΗΠΑ |
| 1983 | Ι. Μ. Πέι (1917-2019) | ΗΠΑ |
| 1984 | Ρίτσαρντ Μέιερ (1934-) | ΗΠΑ |
| 1985 | Χανς Χολάιν (1934-2014) |  Αυστρία |
| 1986 | Γκόντφριντ Μπεμ (1920-2021) |  Γερμανία |
| 1987 | Τάνγκε Κένζο (1913-2005) |  Ιαπωνία |
| 1988 | Γκόρντον Μπέρνσαφτ (1909-1990) Όσκαρ Νιεμάιερ (1907-2012) |
ΗΠΑ Βραζιλία |
| 1989 | Φρανκ Γκέρι (1929-) | ΗΠΑ |
| 1990 | Άλντο Ρόσι (1931-1997) |  Ιταλία |
| 1991 | Ρόμπερτ Βεντούρι (1925-2018) | ΗΠΑ |
| 1992 | Άλβαρο Σίζα (1933-) |  Πορτογαλία |
| 1993 | Μάκι Φουμιχίκο (1928-) | Ιαπωνία |
| 1994 | Κριστιάν ντε Πορτζαμπάρκ (1944-) |  Γαλλία |
| 1995 | Άντο Ταντάο (1941-) | Ιαπωνία |
| 1996 | Ραφαέλ Μονέο (1937-) |  Ισπανία |
| 1997 | Σβέρε Φεχν (1924-2009) |  Νορβηγία |
| 1998 | Ρέντζο Πιάνο (1937-) | Ιταλία |
| 1999 | Νόρμαν Φόστερ (1935-) | Μ. Βρετανία |
| 2000 | Ρεμ Κόλχας (1944-) |  Ολλανδία |
| 2001 | Ζακ Χέρτζογκ (1950-) Πιέρ ντε Μερόν (1950-) |
 Ελβετία |
| 2002 | Γκλεν Μάρκατ (1936-) |  Αυστραλία |
| 2003 | Γερν Ούτσον (1918-2008) |  Δανία |
| 2004 | Ζάχα Χαντίντ (1950-2016) | Μ. Βρετανία |
| 2005 | Τομ Μέιν (1944-) | ΗΠΑ |
| 2006 | Πάουλο Μέντες ντα Ρόσα (1928-2021) | Βραζιλία |
| 2007 | Ρίτσαρντ Ρότζερς (1933-2021) | Μ. Βρετανία |
| 2008 | Ζαν Νουβέλ (1945-) | Γαλλία |
| 2009 | Πέτερ Τσούμτορ (1943-) | Ελβετία |
| 2010 | Καζούγιο Σετζίμα (1956-) Ριούε Νισιζάβα (1966-) |
Ιαπωνία |
| 2011 | Εντουάρντο Σόουτο ντε Μόουρα (1952-) | Πορτογαλία |
| 2012 | Γουάνγκ Σου (1963-) |  Κίνα |
| 2013 | Τόγιο Ίτο (1941-) | Ιαπωνία |
| 2014 | Μπαν Σιγκέρου (1957-) | Ιαπωνία |
| 2015 | Φράι Ότο (1925-2015) | Γερμανία |
| 2016 | Αλεχάντρο Αραβένα (1967-) |  Χιλή |
| 2017 | Ραφαέλ Αράντα (1961-) Κάρμε Πιχέμ (1962-) Ραμόν Βιλάλτα (1960-) |
Ισπανία |
| 2018 | Μπαλκρίσνα Ντόσι (1927-2023) |  Ινδία |
| 2019 | Ισοζάκι Αράτα (1931-2022) | Ιαπωνία |
| 2020 | Ιβόν Φάρελ (1951-) Σέλεϊ ΜακΝαμάρα (1952) |
 Ιρλανδία |
| 2021 | Αν Λακατόν (1955-) Ζαν-Φιλίπ Βασάλ (1954-) |
Γαλλία |
| 2022 | Φρανσίς Κερέ (1965-) |  Μπουρκίνα Φάσο |
| 2023 | Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ (1953-) | Μ. Βρετανία |
| 2024 | Ρίκεν Γιαμαμότο (1945-) | Ιαπωνία |
| 2025 | Λιού Τζιακούν (1956-) | Κίνα |
Γίνε συνδρομητής με μόλις 
Facebook
Google