Λύσσα

«Αν ρίξεις πίσω ένα μόνο βλέμμα»
είπε εις τη γυναίκα του με τρόμο
«εχάθης!» Και με παγωμένο αίμα
τραβούσ’ ο Λωτ τον ίσιο πάντα δρόμο.

Μα η γυναίκα — πάντα σα γυναίκα —
«ας στρέψω» λέει «πίσω μου κομμάτι,
και τί θα πάθω;» Η τρελλή Ρεβέκκα
γίνηκ’ ευθύς μια στήλη απ’ αλάτι.

Και τώρ’ απ’ τις γυναίκες μας αν κρίνω,
μπορώ να συμπεράνω ίσα ίσα
πως απ’ τον παλαιό καιρό εκείνο
γεννιούνται οι γυναίκες όλες... λύσσα.