Μάθημα αισθητικής

«Μα τι ομορφιά υπάρχει μέσα στην ποίηση;»
Άκουσε, όταν βλέπεις έναν σπουδαίο φίλο
περιτριγυρισμένο από γυναίκες, όταν σε συνεπαίρνει
η ορχήστρα, και κάτω από τους προβολείς
αστράφτουν τα χρώματα μιας ντίβας
που ημίγυμνη κατεβαίνει στην πλατεία,
όπου εσύ παραληρείς, και είσαι κρυμμένος
ανάμεσα σε τόσο κόσμο!, όταν μια νύχτα
σκοτεινή και ήρεμη σε μια πλατεία φίλοι
χορεύουν χωρίς γυναίκες με τον ήχο ενός
ακορντεόν κι εσύ δεν είσαι ένας από αυτούς· λοιπόν
αυτό δεν είναι όμορφο για σένα; Είναι όμορφο
και για έναν ηλικιωμένο κύριο που ονομάζεται
κριτικός και βρίσκει πολλά ωραία πράγματα, προχώρησε
μάλιστα παραπέρα για να βρει στον κόσμο,
και μπορεί και έξω από αυτόν, πράγματα ωραία, πάντα
πιο ωραία· και όμως επαναλαμβάνει με αγάπη: «πόσο
όμορφο είναι αυτό το ποίημα». Κι εσύ
με κοιτάζεις και δεν μου δίνεις ούτε ένα φιλί;

Μετάφραση: Χρίστος Αλεξανδρίδης