Φιλέλλην

Την χάραξη φρόντισε τεχνικά να γίνη.
Έκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής.
Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό-
εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν με αρέσουν.
Η επιγραφή, ως σύνηθες, ελληνικά·
όχι υπερβολική, όχι πομπώδης—
μην τα παρεξηγήση ο ανθύπατος
που όλο σκαλίζει και μηνά στην Pώμη —,
αλλ’ όμως βέβαια τιμητική...
Κάτι πολύ εκλεκτό απ’ το άλλο μέρος-
κανένας δισκοβόλος έφηβος ωραίος...
Προ πάντων σε συστήνω να κοιτάξης
(Σιθάσπη, προς θεού, να μη λησμονηθή)
μετά το Βασιλεύς και το Σωτήρ,
να χαραχθή με γράμματα κομψά: Φιλέλλην...
Και τώρα μη με αρχίζης ευφυολογίες,
τα «Πού οι Έλληνες;» και «Πού τα Ελληνικά
πίσω απ’ τον Ζάγρο εδώ, από τα Φράατα πέρα».
Τόσοι και τόσοι βαρβαρότεροί μας άλλοι
αφού το γράφουν, θα το γράψουμε κ’ εμείς.
Και τέλος μη ξεχνάς που ενίοτε
μας έρχοντ’ από την Συρία σοφισταί,
και στιχοπλόκοι, κι άλλοι ματαιόσπουδοι...
Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ.