Σ’ έναν καινούριο σύντροφο

Απόψε στ' αμπρί μας έγινε μια απλή τελετή
Ένας καινούριος πάτησε στο κατώφλι του κόμματος.
Ήταν ένας πολεμιστής του Βίτσι
Με το παράσημο της νιότης στην καρδιά
Με το παράσημο του Γράμμου στα στήθια.
Απόψε στ' αμπρί μας έγινε μια απλή τελετή.
Ένας Επίτροπος αρματωμένος με μάουζερ και φισεκλίκια
Που 'χε δει το κόκκινο λάβαρο
Ν' ανεμίζει στο κατάρτι της Ακροναυπλίας
Όταν η μαύρη θύελλα μάνιαζε να το κουρελιάσει
Ένας επίτροπος αρματωμένος με τη στερνή παραγγελιά των νεκρών μας
Που 'χε δει την Άνοιξη
Στο γελαστό στόμα του μελλοθάνατου Σουκατζίδη.
Ένας επίτροπος με τα χέρια σημαδεμένα από τις χειροπέδες της ασφάλειας
Που 'χε είκοσι χρόνια θητεία
Στο στράτευμα της λευτεριάς
Άνοιξε σαν τις φτερούγες του αετού τα χέρια
Έσφιξε το καινούριο ξεπεταρόνι στην αγκαλιά του
και είπε:
Καλώς όρισες σύντροφε!
Εδώ που 'ρθες να 'σαι δίκαιος σαν τον ήλιο
π' ανατέλλει για όλους τους ανθρώπους.
Εδώ που 'ρθες πρέπει να 'χεις τα χέρια σαν τη βαριά
Για να γκρεμίζεις τις Βαστίλλες.
Εδώ που 'ρθες πρέπει να 'χεις τα χέρια απαλά
Για να χαϊδεύεις τις πληγές του λαού μας.
Καλώς όρισες σύντροφε!
Τώρα είσαι ένας τραγουδιστής στην πολύβοη χορωδία του κόσμου
Όπου διευθύνει η μπαγκέτα της λευτεριάς
Το μαχητικό εμβατήριο της ειρήνης.