
Ιπποκράτης
(460 - 370)
αρχαίος έλληνας γιατρός.
Ανάμεσα στη φιλοσοφία και την ιατρική δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Για τον καθορισμό της αμοιβής του, ο γιατρός πρέπει να παίρνει υπόψη του την οικονομική κατάσταση του ασθενούς και να μην ζητάει ποσά υπέρογκα και με τρόπο απάνθρωπο.
Δεν είναι απρεπές, αν ένας γιατρός, αμφιβάλλοντας για το τι πρέπει να κάμει σε μια περίπτωση αρρώστου του και βρισκόμενος σε αβεβαιότητα από απορία, προσκαλεί και άλλους συναδέλφους του για να εξετάσουν από κοινού τον άρρωστο και να συνεργαστούν για την εφαρμογή της καλύτερης θεραπείας.
Δεν πρέπει ν' απασχολεί καθόλου το γιατρό η αμοιβή του, αλλά περισσότερο να φροντίζει για την καλή του φήμη.
Πολλοί άρρωστοι, αν και γνωρίζουν πως η κατάστασή τους είναι πολύ σοβαρή, γιατρεύονται, επιδείχνοντας καρτερικότητα χάρις στην καλοσύνη του γιατρού.
Ποτέ οι γιατροί που συναντώνται σ' έναν ασθενή για να τον εξετάσουν από κοινού δεν πρέπει να φιλονικούν και να βρίζονται μεταξύ τους.
Σ' όσους γιατρούς υπάρχει φιλανθρωπία, εκεί υπάρχει και ο έρωτας για την επιστήμη.
Την ιστορία μελέτα παιδί μου, γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο.